Zapraszamy do I LO i do internatu!
K
Prof. dr hab. Janusz Stanislaw Keller
Janusz Stanisław Keller urodził się 25 października 1933 r. w Puławach.
W 1951 uzyskał świadectwo maturalne w Liceum im. A. J. ks. Czartoryskiego.
Studia inżynierskie na Wydziale Zootechniki Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie ukończył w 1955r., a w 1959 r. studia magisterskie na Wydziale Zootechnicznym Wyższej Szkoły Rolniczej w Krakowie. Stopień naukowy doktora nauk rolniczych uzyskał w 1964r., doktora habilitowanego nauk rolniczych w zakresie żywienia zwierząt w 1970r., a w 1977r. otrzymał tytuł naukowy profesora nauk rolniczych.
W swojej pracy badawczej zajmował się zagadnieniami związanymi z żywieniem i genetyką zwierząt, a także żywieniem i metabolizmem człowieka, bioenergetyką i wpływem wysiłku fizycznego na przemiany metaboliczne w organizmach zarówno ludzi, jak i zwierząt. Był odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej i licznymi nagrodami Rektora Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego za osiągnięcia naukowe i dydaktyczne.
Prof. dr hab. Jolanta Helena Kotlińska (z domu Skalska)
Jolanta Helena Kotlińska (z d. Skalska), absolwentka Szkoły Podstawowej nr 2 w Puławach oraz Liceum Ogólnokształcącego im. Adama Jerzego ks. Czartoryskiego (1970-1974), klasy o profilu biologiczno-chemicznym. Zainteresowania biologią i chemią zaowocowały wyborem studiów o profilu medycznym. Jolanta Kotlińska jest absolwentką Wydziału Farmaceutycznego Akademii Medycznej w Lublinie (obecnie Uniwersytet Medyczny),.
Karierę zawodową rozpoczęła jako studentka Studiów Doktoranckich w Zakładzie Farmakodynamiki (obecnie Katedra i Zakład Farmakologii z Farmakodynamiką) Uniwersytetu Medycznego w Lublinie, gdzie następnie została zatrudniona jako pracownik naukowo-dydaktyczny.
Zainteresowania naukowe prof. J. Kotlińskiej koncentrują się wokół zagadnień związanych z uzależniającym działaniem substancji psychoaktywnych. Jest autorką ponad 100 publikacji na ten temat, opublikowanych w prestiżowych czasopismach naukowych. Prace jej, jako wyróżniające, były nagradzane przez polskie (Pol. J. Pharmacol.) i zagraniczne (Peptides, USA) czasopisma naukowe. W latach 1994-96 odbyła dwuletni staż podoktorski fundowany przez Karolinska Institutet (Department of Clinical Neuroscience, Division of Drug Dependence) w Sztokholmie, Szwecja. Za swoją działalność naukową była nagradzana przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej i Rektora Uniwersytetu Medycznego w Lublinie. Była promotorem 10 przewodów doktorskich oraz recenzentem wielu prac doktorskich i habilitacyjnych. Członek Rad Naukowych i komitetów redakcyjnych czasopism zagranicznych, wieloletni redaktor naczelny uczelnianego czasopisma Current Issues in Pharmacy and Medical Sciences.
Urodził się 9 września 1938 r. we wsi Młynki koło Puław. Naukę pobierał w Liceum Ogólnokształcącym w Puławach, gdzie zdał egzamin maturalny w 1956 r.
Studiował na Wydziale Rolnym Wyższej Szkoły Rolniczej w Lublinie, i w 1961 r. zdobył tytuł magistra rolnictwa. Bezpośrednio po uzyskaniu dyplomu podjął pracę pod kierownictwem prof. Marka Ruszkowskiego w Zakładzie Doświadczalnym IUNG w Osinach, kolejno na stanowisku stażysty, asystenta i starszego asystenta. W 1967r. przeszedł do Zakładu Roślin Zbożowych, gdzie objął kierownictwo Pracowni Uprawy Owsa.
W 1970 r. uzyskał stopień doktora nauk rolniczych uzyskał, na podstawie pracy „Wpływ herbicydów na wzrost, rozwój, pokrój rośliny i strukturę plonu odmian pszenicy ozimej i jarej". W tym też roku otrzymał stanowisko adiunkta, a prof. Marek Ruszkowski mianował go swym zastępcą.
Na podstawie rozprawy „Wpływ temperatury i sposobu stosowania bentazonu metylodiklofopu na ich aktywność biologiczną”, w 1982 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego i został powołany na stanowisko docenta. W 1985r. przejął kierownictwo Zakładu Wdrażania i Upowszechniania Wyników Badań. W 1991r. w wyniku postępowania konkursowego, objął funkcję Dyrektora Instytutu. Nominację na profesora otrzymał w 1994r. W latach 1988-1995 był członkiem Rady Naukowej IUNG i w 1995 r. w wyniku wyborów ponownie wszedł w jej skład.
Specjalizował się w problematyce uprawy roślin zbożowych, przy tym przez wiele lat zajmował się badaniami dotyczącymi wpływu herbicydów na produkcyjność zbóż, z uwzględnieniem aspektu ekologicznego. Jego zainteresowania obejmowały również zagadnienia społeczno-ekonomiczne, ochronę środowiska przyrodniczego, a także metodyki i organizacji badań naukowych. Cechowała go duża aktywność zarówno w działalności naukowej, jak i organizacyjnej. Był autorem lub współautorem około 160 publikacji, promował trzech doktorów i był recenzentem pięciu prac doktorskich. Swoje szerokie zainteresowania miał możliwość rozwijać w czasie staży w naukowych placówkach zagranicznych w Niemczech (Braunschweig), Stanach Zjednoczonych (Fargo), we Francji (Dijon), w Anglii (Brighton) oraz uczestnicząc w licznych konferencjach naukowych. Na uwagę zasługuje jego udział w międzynarodowej konferencji w Chinach (1992r.), gdzie przedstawił dorobek Polski z zakresu agrotechniki i biologii gryki.
Studia prof. M. Króla nad przyczynami zróżnicowania produkcyjności gatunków i odmian zbóż w zmiennych warunkach siedliska i agrotechniki były podstawą do zespołowego opracowania kompleksowych technologii uprawy zbóż i komputerowego doradztwa technologicznego. Dużo energii i inwencji wykazał we wdrażaniu tych kompleksowych technologii. Za działalność naukową był wielokrotnie nagradzany i odznaczany.
Zmarł nagle 8 czerwca 1995 r.
Prof. dr hab. Barbara Maliszewska-Kordybach
Urodziła się 22 września 1941 roku w Lublinie,Po sześciu latach wraz z rodziną przeniosła się do Puław i tu ukończyła szkołę podstawową i Liceum im Ks. A. J. A. Czartoryskiego. Po zdaniu matury w roku 1959 rozpoczęła studia na Wydziale Matematyki Fizyki i Chemii Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu, które kończy w roku 1964. Jako stypendystka Zakładów Azotowych w Puławach pracowała tam w latach 1964-1970 na stanowisku inżyniera, a następnie kierownika laboratorium Zakładu Amoniak II.
Pracę naukową rozpoczęła w 1971 roku w Zakładzie Petro- i Karbochemii Polskiej Akademii Nauk w Gliwicach. W 1984 roku powraca wraz z rodziną do Puław, rozszerza swoje zainteresowania badawcze podejmując pracę w Zakładzie Gleboznawstwa Instytutu Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa kolejno na stanowiskach adiunkta, docenta i profesora. Pełni też funkcję Kierownika Zakładu Gleboznawstwa Erozji i Ochrony Gruntów. W roku 2014 przechodzi na emeryturę.
Droga jej rozwoju naukowego związana jest ze współpracą z wieloma placówkami naukowymi. Stopień doktora nauk technicznych uzyskała w 1979 roku na Wydziale Chemii Politechniki Krakowskiej, a doktora habilitowanego nauk rolniczych w roku 1994 na Wydziale Rolniczym Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie. Tytuł profesora, nadany w 2000 roku przez Prezydenta RP, otrzymała na wniosek Rady Naukowej IUNG w Puławach.
Główne kierunki działalności naukowej prof. B. Maliszewskiej-Kordybach obejmują zagadnienia analizy związków organicznych, ich występowania, trwałości i oddziaływania w środowisku glebowym. Szczególne znaczenie mają priorytetowe w skali kraju badania oceny poziomu zanieczyszczenia gleb użytków rolnych przez rakotwórcze węglowodory aromatyczne i związana z ich obecnością analiza ryzyka środowiskowego. Wyniki tych badań były prezentowane w formie ponad 300 publikacji naukowych oraz referatów i komunikatów na krajowych i międzynarodowych konferencjach naukowych.
Prof. Maliszewska-Kordybach jest promotorem 5 prac doktorskich przygotowanych w jej zespole oraz recenzentem w kilkunastu innych przewodach doktorskich i habilitacyjnych w kraju i za granicą. Kierowała wieloma projektami badawczymi, była koordynatorem krajowym i liderem pakietów badawczych w projektach międzynarodowych UE i NATO, realizowanych przez IUNG, współorganizatorem konferencji i spotkań naukowych w innych krajach UE. W latach 2003-2006 była Koordynatorem Centrum Doskonałości Unii Europejskiej – “Protection of Land and Water Quality and Sustainable Development of Rural Areas” PROLAND, w ramach którego zorganizowano w IUNG kilkanaście międzynarodowych spotkań i konferencji naukowych.
Była wieloletnim członkiem Rady Naukowej IUNG-PIB. Jej działalność została wyróżniona nagrodą Ministra Środowiska, Złotym Krzyżem Zasługi, nagrodami Dyrektora IUNG, Złotą Odznaką Polskiego Towarzystwa Gleboznawczego i honorową odznaką ISO.
Poza działalnością naukową zajmowała się aktywnie kształceniem młodzieży; jako wieloletni (1998-2014) Kierownik Studium Doktoranckiego IUNG-PIB organizowała w Instytucie konkursy dla opiekunów i doktorantów, seminaria, zajęcia praktyczne i terenowe, konferencje młodych naukowców i rozwijała ich współpracę z innymi ośrodkami naukowymi. Była fundatorem corocznych nagród dla młodych naukowców IUNG w konkursach im. Wandy Maliszewskiej.
Prof. dr hab. n. med. Jan Kotarski
Urodził się 26 kwietnia 1949 roku w Lublinie. Choć metrykalnie jest lublinianinem, to emocjonalnie i sentymentalnie czuje się puławiakiem. Syn cenionego przed laty puławskiego lekarza ginekologa Czesława Kotarskiego. Ukończył Szkołę Podstawową i Liceum Ogólnokształcące im. A.J.ks. Czartoryskiego w Puławach. W liceum brał udział w Olimpiadach Chemicznych, był laureatem szczebla międzywojewódzkiego. Świadectwo dojrzałości z wyróżnieniem uzyskał w 1967 roku. Ukończył studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Lublinie. W trakcie studiów brał udział w pracach studenckich kół naukowych: przy Zakładzie Chemii Fizjologicznej, a od VI roku studiów - w kole naukowym przy II Klinice Ginekologii Operacyjnej.
Dyplom lekarza medycyny uzyskał w 1973r. i rozpoczął pracę w Zespole Opieki Zdrowotnej w Puławach w charakterze lekarza stażysty, a następnie młodszego asystenta w oddziale ginekologiczno-położniczym. Pracę naukową, rozpoczętą w Studenckim Kole Naukowym, kontynuował w Zakładzie Biochemii Instytutu Weterynaryjnego w Puławach.
Specjalizację I stopnia z zakresu położnictwa i ginekologii uzyskał w 1976r. W wyniku konkursu od dn. 30.12.1976 r. podjął pracę na stanowisku asystenta w II Klinice Ginekologii Operacyjnej. W roku 1979 uzyskał specjalizację II stopnia z położnictwa i chorób kobiecych.
Decyzją Rady Wydziału Lekarskiego AM w Lublinie w 1978r. na podstawie rozprawy " Stężenie witaminy E w trofoblaście i surowicy krwi kobiet w przebiegu poronienia" (promotor prof. dr hab. Jerzy Jakowicki) uzyskał stopień doktora nauk medycznych.
W roku 1991r. na podstawie rozprawy "Badania nad estrogenozależną aktywnością biologiczną tkanki gruczolakoraka endometrium w różnym okresie życia kobiety" decyzją Rady Wydziału Lekarskiego AM w Lublinie uzyskał stopień doktora habilitowanego.
Prezydent Rzeczypospolitej 16 sierpnia 1999 r. nadał mu tytuł profesora nauk medycznych. Od 1.10.1999 r kieruje I Katedrą i Kliniką Ginekologii Onkologicznej i Ginekologii Uniwersytetu Medycznego w Lublinie.
Był lub Jest członkiem następujących towarzystw naukowych:
-New York Academy of Science
-World Endometriosis Society
-
European Society of Gynecologic Endoscopy
-
European Society of Gynecologic Oncology
-
European Endometriosis Society
-Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego. Prezes w kadencji 2006-2009.
-Polskiego Towarzystwa Ginekologii Onkologicznej. Prezes w kadencji 2017-2002
-Polskiego Towarzystwa Menopauzy i Andropauzy
-Polskiego Towarzystwa Biochemicznego
Jest członkiem redakcji wielu czasopism naukowych
Był promotorem 13 przewodów doktorskich.
Jego wychowankowie to: 5 profesorów medycyny oraz 5 doktorów habilitowanych.
Wielokrotnie otrzymywał nagrody Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej, w tym w 2014 roku za całokształt działalności naukowej.
W latach 1980-1989 był członkiem Komisji Zakładowej NSZZ Solidarność w AM w Lublinie.
Został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, brązowym oraz złotym Krzyżem Zasługi, medalem Komisji Edukacji Narodowej, medalem Zasłużony dla Kultury Polskiej, Złotym Medalem Lubelskiego Tow. Medycznego oraz Odznaką za zasługi dla Służby Zdrowia.
Urodziła się 19 marca 1943 roku w Opolu Lubelskim, ale za rodzinne miasto uważała Puławy, w których mieszkała od urodzenia. W 1960 roku uzyskała maturę w LO im. A.J. Czartoryskiego w Puławach i w tym samym roku rozpoczęła studia na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi UMCS. W 1965 roku otrzymała tytuł magistra mikrobiologii. Przez dwa lata pracowała w Zakładzie Mikrobiologii IUNG w Puławach.
W 1967 roku podjęła studia na działającym na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi UMCS, Środowiskowym Studium Doktoranckim. W 1971 roku uzyskała stopień doktora nauk biologicznych i jesienią 1971 roku została zatrudniona na etacie adiunkta w Zakładzie Biologii Molekularnej. Tu prowadziła badania nad fosforylacją białek i utlenianiem nieorganicznych związków siarki przez drobnoustroje heterotroficzne.
W 1986 roku uzyskała stopień doktora habilitowanego, w 1978 roku zorganizowała i uruchomiła na Wydziale Pracownię Mikrobiologii Środowiskowej (przekształconą w 1992 roku w Zakład), a w 1990 została kierownikiem tej jednostki i podjęła badania z zakresu ochrony środowiska.
Ewa Kurek przez ponad 20 lat (do 30 września 2013 roku) była kierownikiem Zakładu Mikrobiologii Środowiskowej.
W roku 1998 uzyskała tytuł naukowy profesora w zakresie nauk biologicznych, a w roku 2003 stanowisko profesora zwyczajnego UMCS. W latach 1978/1979 i 1987/1988 odbyła 12-miesięczne staże w Laboratorium Biochemii Gleby w The Pennsylvania State University w USA.
W latach 1991-1993 pełniła funkcję prodziekana Wydziału Biologii i Nauk o Ziemi oraz była członkiem Senackiej Komisji do spraw Studiów i Studentów, a także podkomisji powołanej przez Rektora opracowującej nowy regulamin studiów w UMCS.
Jej zainteresowania naukowe koncentrowały się wokół zagadnień dotyczących roli mikroorganizmów w ochronie środowiska glebowego przed degradacją spowodowaną procesami antropogennymi oraz biologicznych metod kontroli rozwoju fitopatogenów grzybowych i bionawożenia roślin.
Prowadziła wykłady z mikrobiologii środowiska, ekologii drobnoustrojów oraz biotechnologicznych metod w ochronie środowiska dla studentów biologii środowiskowej, mikrobiologii i biotechnologii oraz dla studentów ochrony środowiska. Była promotorem 71 prac magisterskich i 4 przewodów doktorskich.
Rezultaty przeprowadzonych badań przedstawiła w ponad 200 publikacjach. Przygotowała polską wersję nowoczesnego podręcznika akademickiego z zakresu mikrobiologii i biochemii gleby, wydaną w 2000 roku przez Wydawnictwo UMCS.
Była członkiem Polskiego Towarzystwa Biochemicznego, Polskiego Towarzystwa Genetycznego, Lubelskiego Towarzystwa Naukowego (członek rzeczywisty) oraz International Society for Environmental Biotechnology.
Zmarła 8 marca 2018 r. w Lublinie, pochowana w Puławach na cmentarzu rzymsko-katolickim przy ul. Piaskowej.
Maria Wollenberg urodziła się w 1945 roku w Puławach gdzie w 1964 roku uzyskała maturę w Liceum im. A.J. ks. Czartoryskiego. W latach 1967 - 73 studiowała na Wydziale Malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W 1973 roku otrzymała dyplom z malarstwa z wyróżnieniem oraz aneks do dyplomu z tkaniny artystycznej. W latach 1973 - 75 odbyła staż asystencki w ASP w Warszawie.
Pierwszą wystawę indywidualną swoich prac zorganizowała w 1967 roku. Do tej pory, cały czas bardzo intensywnie pracując, urządziła około 160 wystaw indywidualnych. W kraju m.in.: w Warszawie - Galeria Zachęta 1989; Galeria Kordegarda MKiS 1981, 1983; Galeria Sztuki Współczesnej "Krzywe Koło" 1974, 1977; Galeria ZPAP - MDM 1973; Galeria Rzeźby 1979; Galeria Test 1988; Łazienki Królewskie - Stara Kordegarda 1991 i Stara Pomarańczarnia 1994; Muzeum Niepodległości 1992; Kolegium Oo. Pijarów 1993; Pałac Kultury i Nauki Wystawa Jubileuszowa – 40-lecie pracy twórczej, PGNiG Muzeum Gazownictwa 2008; Ratusz Ursynowski 2010 ; Bellotto, Amaristo Galeria Przy Teatrze, Teatr Narodowy 2012 oraz w Krakowie, Lublinie, Puławach, Nałęczowie, Opolu, Łańcucie, Rzeszowie, Słupsku, Olsztynie, Płocku, Kozienicach, Łodzi,Nysie, Gdańsku etc. Za granicą m.in.: w Madrycie 1982, 1984; Pradze 1985, 1988; Karlovych Varach 1988; Sztokholmie 1986; Sofii 1988; Bergen 1990, 1991, 1994; Delhi 1993; Polonezkoy (Adampol) 1994; Stambule 1995; Rzymie 1995; Moskwie 1997; Kijowie, Charkowie, na Krymie, w Gruzji; w Wilnie, Kłajpedzie 1998; w Kownie i innych miastach Litwy 1999; w Wenecji 2000; w Sewastopolu (na Krymie) 2013/14.
2015 i 2016 - Jubileusz 70-lecia urodzin - 19 wystaw: Warszawa: Teatr Wielki - Opera Narodowa, Gala BCC; Muzeum Gazownictwa; NCK Galeria Kordegarda; Galeria Delfiny; Pałac Prymasowski oraz Centrum Kultury Lublin; Muzeum Romantyzmu Opinogóra; Muzeum w Nysie; M.G.S. Galeria Willa w Łodzi; Arena Gdańsk; Muzeum Pałacu Króla Jana III Sobieskiego w Wilanowie (Warszawa); Giełda Papierów Wartościowych w Warszawie; Zamek Książąt Pomorskich w Szczecinie; Kościół Św Jakuba w Gdańsku; Villa Karisse w Izabelinie k/Warszawy; Budynek PAST-y w Warszawie; Centralna Biblioteka Rolnicza w Warszawie;Centrum Wystawienniczo-Kongresowe w Jasionce k/Rzeszowa; M.G.S Galeria Re:Medium w Łodzi. W 2017 wystawy indywidualne w Szczecinie, Sopocie, Warszawie, Kędzierzynie-Koźlu.
Rok 2018 - rok Jubileuszu 50-lecia pracy twórczej, objęty Honorowym Patronatem przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego na wniosek Société Européenne de Culture. Polski SEC. W ramach obchodów Jubileuszu wystawy w: Muzeum w Katowicach, Nadbałtyckie Centrum Kultury w Gdańsku, w Gorzowie, Centrum Dialogu Kultur w Wojnowicach k/Wrocławia, Biblioteka w Krakowie, Muzeum w Grudziądzu, Centrum Kultury "Stary Browar" we Włocławku, Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku i na zakończenie w Zamku Królewskim w Warszawie w Sali Rady i Sali Koncertowej.
Brała udział w kilkuset wystawach zbiorowych ogólnopolskich i międzynarodowych oraz w prezentacjach polskiej sztuki za granicą (m.in. Francja, Niemcy, Holandia, Dania, Węgry, Czechy i Słowacja, Szwecja, USA).
Jej nazwisko jako hasło figuruje w Encyklopedii Powszechnej PWN (w wydaniach po 1991r.). Maluje najczęściej monotematyczne cykle po 20 - 30 prac, m. in.: „Ludzie w mieście”, „Człowiek i maszyna”, „Katedry”, „Malarstwo inspirowane muzyką”, „Impresje poetyckie - Obrazy z Norwida”, „Gra wyobraźni”, „Impresje z Hiszpanii”, „Pejzaże polskie”, „Zwierzenia matki”, „SALIGIA - siedem grzechów głównych”, „On i Ona”, „Ver sacrum”, „Obrazy z Turcji”, „Notatki z Norwegii”, „Rozmyślania i modlitwy”, „Chopin w malarstwie i motywy muzyczne”, „I.Paderewski i dawna muzyka polska”, "Camino", "Ad Infinitum" etc.
Interesuje się również tematyką sakralną. Jest autorką wizerunku Matki Bożej w Sanktuarium na warszawskich Siekierkach oraz dwóch obrazów o tematyce i symbolice związanej z objawieniami mającymi miejsce w latach 1943-49 na Siekierkach (4,0 x 3,0 metry). Dla Komitetu Pamięci ks. Jerzego Popiełuszki namalowała portret ks. Jerzego. Portret ten został przekazany do Zbiorów im. Jana Pawła II w Galerii Pp. Porczyńskich w Warszawie, ponadto namalowała szereg obrazów do kościoła w Duczkach koło Wołomina. W hołdzie Janowi Pawłowi II namalowała „Tryptyk Fatimski”.
W swej twórczości podejmuje tematy ludzkiego życia, są to obrazy metaforyczne, zmuszające do przemyśleń. Dla głębszego oddania swych wizji stosuje bogatą kolorystykę. Stara się skłaniać odbiorcę do osobistych refleksji. Malarstwo to jest zakorzenione w tzw. polskim koloryzmie, nawiązuje do polskiego symbolizmu, charakteryzuje się silną ekspresją i współczesnym rozumieniem sztuki.
Urodził się 16 listopada 1961 w Puławach. Absolwent I Liceum Ogólnokształcącego im. A. J. ks. Czartoryskiego w Puławach. W 1990 ukończył studia na Wydziale Inżynierii Chemicznej i Procesowej Politechniki Warszawskiej. W 1993 ukończył również studia menedżerskie na Uniwersytecie Warszawskim, a w 2004 - studia podyplomowe w zakresie zarządzania funduszami strukturalnymi i prawa Unii Europejskiej na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej.
Polski polityk, samorządowiec, chemik, w 2011 sekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji, od 2011 do 2013 sekretarz stanu w Ministerstwie Administracji i Cyfryzacji, od 2013 do 2015 minister skarbu państwa. Poseł na Sejm V, VI, VII i VIII kadencji.
Urodził się w 1978 roku w Lublinie, od pokoleń związany z Puławami. W Liceum uczęszczał do klasy o profilu biologiczno-chemicznym, a egzamin maturalny zdał w 1996 roku. Po studiach na Wydziale Farmaceutycznym Akademii Medycznej w Lublinie (obecnie Uniwersytet Medyczny) rozpoczął pracę naukową w Katedrze i Zakładzie Chemii Leków, gdzie jest zatrudniony do chwili obecnej. Dwukrotnie uzyskał państwowy tytuł specjalisty: z analityki farmaceutycznej, a następnie z farmakologii. Członek Zespołu Chemometrii i Metrologii Komitetu Chemii Analitycznej PAN, sekretarz Sekcji Nauk Farmaceutycznych PAN Oddział w Lublinie. Redaktor czasopisma naukowego „Acta Chromatographica” z listy filadelfijskiej, wydawanego na Węgrzech. Członek Zarządu Oddziału Lubelskiego Polskiego Towarzystwa Botanicznego.
W latach 2016-2020 Pełnomocnik Rektora ds. Jakości Kształcenia. Za działalność naukowo-dydaktyczną odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej i Medalem 700-lecia Miasta Lublin.
Zainteresowania naukowe dotyczą głównie analizy chemicznej i farmaceutycznej, szczególnie technikami chromatograficznymi, jak również zaawansowanych metod obliczeniowych (uczenie maszynowe, chemometria) w analizie danych pozyskanych tymi technikami, w tym opracowywania i programowania autorskich algorytmów do tego celu. Jest autorem lub współautorem ponad 140 publikacji w czasopismach z listy filadelfijskiej oraz promotorem 2 ukończonych i 2 rozpoczętych przewodów doktorskich. Z zamiłowania radioamator, przyrodnik, programista, od 2020 roku studiuje filologię słowiańską na Uniwersytecie Śląskim.